En daar zat ik dan, op weg naar het volgende avontuur tijdens mijn half jaartje weg in het najaar van 2009. Ditmaal ging het vliegtuig van Mozambique naar Kenia om vrijwilligerswerk te doen in een weeshuis. Op het vliegveld van Nairobi werd ik opgewacht door een deel van het Nederlandse gezin waar ik de komende 3 maanden zou wonen, tijdens mijn vrijwilligerswerk.
Met een aantal kinderen en de leiding
“Ugali” koken op een houtvuur 
Chaos in de klas 
Eén van de slaapzaaltjes 
Bij de kleintjes ging het er rustiger aan toe tijdens de les 
In de rij voor de lunch
Het weeshuis “DECIP” (Dagoretti Early Child Education Intervention Program) ligt in de wijk Dagoretti, net buiten Nairobi. Het is een opvanghuis voor kindern jonger dan 18 jaar die geen ouders meer hebben, waarvan de ouders niet beknd zijn of die door hun ouders of famlie zijn verlaten. Maar ook kinderen uit de buurt van wie de ouders te weinig geld hebben voor een goede maaltijd mogen overdag een maaltijd komen eten en spelen met de andere kinderen. Er werden in 2009 ongeveer 50 kinderen opgevangen. Het weeshuis is compleet afhankelijk van sponsoring. Ik ben via Wings of Support, de organisatie van de KLM, bij dit project terecht gekomen.
Het was echt een schok om het weeshuis te zien: er is geen elektriciteit, geen water, er staan geen bedden, geen schoolbankjes en tafeltjes… Kortom, er is echt bijna niets. Desondanks zijn de kinderen ontzettend vrolijk! Ook heb ik het nieuwe stukje grond gezien dat net was aangekocht. Er was daar al elektriciteit aangelegd, een goede waterput geslagen en een klein moestuintje, maar er is nog geen geld om er een nieuw weeshuis op te bouwen…
Alle kinderen hadden hetzelfde korte kapsel 
Spelletjes spelen 
Feestdag: Schmincken! 
Wassen in de teil, maar of ze er echt schoner van werden? 
Kleding uitzoeken deden de kinderen graag zelf, met chaos tot gevolg 
Ondersteunen bij de periodieke AIDS-test 
Ik had cake gebakken voor mijn verjaardag 
Jazeker, ze konden mijn baksels wel waarderen 
Ook de oudere kinderen brachten we de cake op school
De oudere kinderen gingen toen net een maand naar school, er was net genoeg geld, dankzij sponsoring, om uniforms voor ze te kopen. Hierdoor kunnen zo’n 25 kinderen eindelijk onderwijs volgen!
In dit weeshuis heb ik van oktober tot en met december 2009 mijn steentje bijdragen. In die periode heb ik de kinderen Engelse woorden bijgebracht, ze gewassen en met ze gespeeld. Het spel ‘Annemaria Koekoek’ viel vooral in de smaak, maar ik heb ook een hoop Afrikaanse spellen geleerd.
Annemaria Koekoek 
Annemaria Koekoek 
Foto’s kijken 
Spelletjes spelen 
Tikkertje was ook altijd leuk
Verder hebben we met sponsorgeld stapelbedden kunnen laten maken bij de lokale timmerman. Dit was een wereld van verschil voor de kinderen. Normaal gesproken waren de kinderen ‘s ochtends steenkoud als ik aankwam, maar toen de bedden er waren en ze dus niet meer op de ijskoude betonnen vloer hoefden te slapen, waren ze al zoveel warmer!
Ook heb ik met sponsorgeld een overgetelijk uitje voor alle kinderen georganiseerd naar Nairobi National Park. Het weeshuis stond vlak bij het park, maar de meeste kinderen waren nog nooit de wijk uitgeweest; laat staan dat ze een zebra of een giraffe hadden gezien. Met een touring bus vol opgewonden kinderen gingen we op pad. De kinderen waren dolgelukkig bij het zien van de beesten en het feit dat ze een keer in een andere omgeving waren. De kinderen mochten met al onze camera’s foto’s maken van de safari.
De bus zelf werd gesponsord door het NP 
Overal poseren 
Giraf in Nairobi NP 
Poseren bij een uitzichtpunt 
Stoer op de foto 
Baby struisvogels 
Een bus vol 
Aasgieren 
Giraf vlakbij de bus 
Dikke likes uit de bus! 
Alle kinderen zochten zichzelf op de foto
Locatie:
DECIP
Riruta/Kabiria Road, Dagoretti, Nairobi
(NB. de locatie die Google Maps aangeeft is niet correct!)De website www.deceip.org zelf is helaas uit de lucht, maar op deze link van de website van Wings of Support staat informatie.
Doneren kan bijvoorbeeld via de website https://www.liftthechildren.org/project/degoretti-child-intervention-program/ (NB. deze organisatie ken ik zelf niet!).
Mocht je het weeshuis bezoeken, er is altijd behoefte aan basisbehoeften, kleding, schoolspullen. Wij namen vaak een hoop bananen mee die we bij een lokale fruitkraam inkochten op weg naar het weeshuis.
Het weeshuis ligt niet in een erg veilige buurt. Ik kon er soms niet heen omdat onze chauffeur dan had gehoord dat er op dat moment een gewelddadige bende in de buurt was. Ga dus niet zomaar naar het weeshuis zonder vooraf contact te hebben gehad of het veilig is op dat moment.
De afscheidsfoto
Lees hier verder voor meer inspiratie voor een reis naar Kenia of kies uit een ander land in Afrika.
